ซันนี่ บีนิค (Sunny Binick)
บทความโดย: อ.สมชาย ศุกรสมิต
ซันนี่ นักลีลาศผู้ยิ่งใหญ่ เป็นครูลีลาศที่มีความเป็นเลิศ และด้วยความเป็นผู้มีบุคลิกเด่น ชื่อเสียงของเขาจึงยังคงอยู่ในความทรงจำของทุกคนที่รู้จักเขา ชื่อจริงของเขาคือ นอร์แมน บินิค ( Norman binick ) เขาเริ่มอาชีพเต้นรำตั้งแต่อายุ 16 ปี โดยเริ่มจากการเป็นคู่เต้นที่เรียกว่า "เพ็น ด๊านเซอร์ " ( Pen Dancer ) หารายได้อยู่ที่สถานลีลาศ "แฮมเมอร์สมิธ พาเล่ส์ " ( Hammersmith Palais ) ในกรุงลอนดอน ( "เพ็น" นั้นคือ สถานที่บริเวณหนึ่ง ที่จัดไว้ให้สำหรับนักเต้นรำอาชีพ ทั้งชายและหญิงนั่งรอรับ "จ๊อบ" เป็นคู่เต้นอยู่ที่ "เพ็น" นี้ ใครไม่มีคู่เต้นก็มาเลือก "เพ็น ด๊านเซอร์ " ได้ที่นี่ )
กว่าจะเป็นนักเต้นรำที่ดีได้ ก็ต้องผ่านการฝึกอย่างหนัก นักเต้นรำอาชีพวัยรุ่นเหล่านี้ หลายคนที่ภายหลังต่อมาได้เป็นนักเต้นรำที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และหนึ่งในนั้นก็มี นอร์แมน บินิครวมอยู่ด้วย และเนื่องจากเขาเป็นคนรูปร่างเล็ก จึงได้นิคเนมว่า "ซันนี่ " นี้มาตลอดชีวิตของเขา
เมื่อสงครามโลกเกิดขึ้น เขาจึงต้องหยุดจากอาชีพเพ็น ด๊านเซอร์ และไปเป็นทหารพลร่ม ทหารหน่วยนี้ นับว่าเป็นหน่วยที่มีอันตรายมากที่สุดในบรรดาทหารทั้งหลาย เขาเป็นผู้หนึ่งในจำนวนพลร่ม 9,000 คน ที่โดดร่มในวันดีเดย์ เพื่อที่จะเข้ายึดสะพานที่แม่น้ำไรน์ แต่ก็ต้องประสบกับการตอบโต้อย่างรุนแรงจากฝ่ายข้าศึก และถูกตรึงอยู่กับที่ไม่สามารถทำอะไรได้ เป็นเวลาถึง 10 วัน ทหารฝ่ายเขาถูกข้าศึกฆ่าตายไปถึง 2,163 คน เมื่อสงครามสงบ เขาได้รับยศเป็นจ่านายสิบ และได้รับเหรียญกล้าหาญจากสงครามครั้งนั้น
ซันนี่ บินิค เป็นนักลีลาศที่โด่งดังมากในยุค 40 ปีก่อน เขาขึ้นสู่จุดสุดยอดของการแข่งขันลีลาศ ตั้งแต่ ค.ศ.1953 ติดต่อกันเรื่อยไปจนถึง 1959 ซึ่งตลอดระยะเวลา 7 ปีนี้ เขาและคู่เต้น คือ ซาลลี่ บร็อค ( Sally Brock ) ได้ครองตำแหน่ง "บริธิช แชมเปี้ยน" ประเภทโมเดอร์น ( British Professional Championship ) และ "อินเตอร์เนชั่นแนล" ( International Professional Championship ) นอกจากแชมเปี้ยนชิพตำแหน่งต่างๆ แล้ว เขายังชนะเลิศประเภท เอ็กซิบิชั่น ( Exhibition Contest ) ซึ่งเขาแข่งขันในชุด "That Old Black Magic"
ครูลีลาศหลายคนที่ข้าพเจ้าคุ้นเคยได้กล่าวถึงเขาไว้ดังนี้
อเล็กซ์ มัวร์ ได้ชมเชยว่า ซันนี่ บินิค เป็นนักเต้นรำที่มีจังหวะจะโคนดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา
เล็น มอร์แกน (Leonard Morgan) ซึ่งเป็นครูคนแรกของข้าพเจ้า ขณะที่สอนอยู่ในโรงเรียนแถวเอีร์ลคอร์ด (Earlscourt) ในกรุงลอนดอน ได้พูดถึงเขาว่า ยังจำได้ติดตาอยู่เสมอถึงการเต้นวอลซ์ และฟ็อกซ์ทร็อต ซึ่งเป็นจังหวะที่ดีที่สุดของ ซันนี่ บินิค และยังชมซันนี่ว่า สามารถปรับตัวจากการเป็นแชมเปี้ยนในการแข่งขัน มาเป็นโค้ชผู้ฝึกสอนได้อย่างง่ายดาย และยังเล่าต่อไปว่า ซันนี่ได้รับเชิญให้ไปเผยแพร่มาตรฐานที่ถูกต้องตามสไตล์ของอังกฤษ ให้แก่นักลีลาศในประเทศต่างๆ อยู่เสมอ ในช่วงนี้เอง ที่เขาทุ่มเทด้วยใจรัก ในการพัฒนาและส่งเสริมฐานะภาพของนักแข่งขัน และนักแสดงโชว์ลีลาศ ซึ่งเขาก็ทำได้อย่างดียิ่ง เขาได้ให้ความช่วยเหลือและสนับสนุนอย่างเต็มที่แก่ BDF ( Ballroom Dances’ Federation ) ซึ่งเขาเป็นผู้ร่วมก่อตั้งสหพันธ์นักลีลาศนี้ขึ้นมา และเป็นประธานของสหพันธ์นี้อยู่หลายสมัย จนกระทั่งได้เป็น Life - President ของสหพันธ์นี้ สมาชิกของ BDF นี้ ส่วนมากเป็นนักแข่งขันและนักโชว์ลีลาศ รายได้แต่ละปีของพวกเขานั้น ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญในการแสดงศิลปของการลีลาศ ซึ่งล้วนแต่เป็นสิ่งที่ซันนี่ได้ดำเนินส่งเสริมพัฒนาขึ้นมาเป็นส่วนใหญ่ เขาเป็นตัวแทนของ BDF ทั้งในบริธิช เคาน์ซิล และในสภาลีลาศนานาชาติ ( International Council ) เขาเป็นผู้มีความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี แต่ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษและสุภาพอ่อนน้อม เขาชอบทำอาหารเลี้ยงกันในวันฉลองคริสต์มาส ปกติแล้วยามว่างจะพาสุนัขตัวโปรดออกไปเดินเล่น เขาชอบสูบซิการ์ ดื่มบรั่นดีและแชมเปญ และชอบขับรถซิ่งด้วย
ส่วนแอนโทนี่ เฮอร์เล่ย์ ( Anthony Hurley ) ซึ่งรู้จักกับข้าพเจ้าสมัยเรายังเป็นอเมเจอร์ด้วยกันที่แบล็คพูล ( ซึ่งต่อมาเขาเป็นประธาน BDF ) ได้กล่าวว่า นามของซันนี่ บินิค ในความรู้สึกของเขานั้น มันฝังลึกอยู่ในความทรงจำอย่างไม่มีวันลืม ถ้าจะกล่าวถึงซันนี่ บินิคแล้ว มันมากมายยิ่งใหญ่เกินจะบรรยายได้ จึงพูดได้แต่เพียงว่า ใครก็ตามที่รู้จักซันนี่แล้ว จะต้องรักและนับถือในตัวซันนี่และในความดีของเขา นักแข่งขันลีลาศที่เคยร่วมแข่งขันกับเขา ล้วนแต่ให้ความยกย่อง ชื่นชมและนับถือในความสามารถของซันนี่ บินิค ทั้งนั้น
เขาเป็นผู้ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุ่มเทให้ด้วยความมีน้ำใจ เป็นบุคคลที่วงการลีลาศต้องจดจำเป็นพิเศษ ในความมีน้ำใจของเขา แม้กระทั่งเมื่อเขาป่วยมาก รู้ว่าคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ด้วยใจรักและจิตใจจดจ่ออยู่กับลีลาศ เขายังอุตส่าห์เดินทางไปแบล็คพูล เพื่อเข้าประชุมใหญ่สามัญประจำปีของ BDF ( ซึ่งเขาเป็นแกนนำในการก่อตั้ง )
และแล้วในวันนั้นเอง ที่ 31 พฤษภาคม เขาก็เสียชีวิตคาพวงมาลัยขณะเดินทางด้วยวัย 80 ปี สังขารของเขาสูญสิ้นไปแล้ว แต่ความดีของครูซันนี่ บินิค ยังคงประทับใจลูกศิษย์และเพื่อนนักลีลาศทั้งหลาย ความมีน้ำใจ เอื้ออาทรต่อวงการลีลาศ ต่อนักแข่งขัน และนักโชว์ลีลาศ ยังคงประทับอยู่ในใจของเขาทั้งหลายไม่มีวันลืม
ที่มา: Letter Service จากสมาคมลีลาศแห่งประเทศไทย ถึงสมาชิก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น